Encyclopedie   Over   Pantheon   RSS Feed   Thesaurus    Tijdschriften    Wijzigingen   Zoekmachine   

dinsdag 18 mei 2010

Ethica more geometrico demonstrata


SPINOZA, Baruch
Ethica more geometrico demonstrata

Vertaling:
Benedictus de Spinoza
Ethica
In meetkundigen trant uiteengezet, vertaald, ingeleid en toegelicht

Dit werk is te vinden als e-boek op volgende locaties:
Kernwaarden bij Spinoza: Stoïcijnse matigheid en het intellectuele schouwen van de godheid en zijn attributen in de schepping als troost der wijsbegeerte.

Spinoza is een van de belangrijkste filosofen uit de nieuwere tijd. Na een periode van verguizing en verwaarlozing is zijn filosofie vanaf het einde van de 18de eeuw zeer invloedrijk geworden en zij is dit tot op heden. Zijn denken moet vooral begrepen worden uit tweeërlei achtergrond: de joods-mystieke traditie en het redelijk-wetenschappelijk denken. Hij heeft beide in één omvattende visie met elkaar verenigd.

Spinoza's behoefte om zijn systeem zo wetenschappelijk mogelijk uit te denken en vorm te geven, is consekwent doorgevoerd in zijn Ethica, die opgebouwd is als een leerboek voor wiskunde, dat uitgaat van definities en axioma's en waarin verder alles wordt bewezen aan de hand van stellingen (overigens een werkwijze die niet ongebruikelijk was in die tijd).

Aanvankelijk onderscheidde Spinoza vier wijzen van kennis: 1. wat door anderen meegedeeld wordt; 2. wat uit ervaring bekend wordt; 3. wat geconcludeerd wordt; 4. wat wezenlijk wordt ingezien. Later vatte hij de beide eerste samen in de 'imaginatio' (verbeelding); de andere twee soorten noemde hij 'ratio' (rede) en 'scientia intuitiva' (intuïtieve kennis).

Het uiteindelijk doel en de verwezenlijking van het menselijk filosoferen is gelegen in de contemplatie, het schouwen van het wezen Gods. Zo moet ook gezien worden als doel en zin van het menselijk leven de amor intellectualis dei, de geestelijke liefde tot God. Spinoza heeft zijn Ethica vooral ook geschreven om de mens dit levensdoel voor ogen te stellen.

Het werk Ethica more geometrico demonstrata van Benedictus de Spinoza werd posthuum uitgegeven in 1677 en bestaat uit drie delen; theologie, psychologie en moraalfilosofie die over vijf hoofstukken zijn verdeeld;
  • Over God
  • Over de Aard en Oorsprong van de Geest
  • Over de Aard en Oorsprong van Emoties (Aandoeningen)
  • Over de Menselijke Kluisters
  • Over de Menselijke Vrijheid
en de lering is stoicijns geïnspireerd.

Websites:
Bronnen:
ROELS, A.B., [Vijfentwintig Eeuwen Filosofie]?, p. 259 e.v.
ROMEIN, Jan & Annie, Erflaters van onze Beschaving
RUSSELL, Bertrand, Geschiedenis der Westerse Filosofie, p. 513
STÖRIG, Hans Joachim, Geschiedenis van de Filosofie, Deel I p. 311 e.v.

"Spinoza, Benedictus de", Encarta(R) 99 Encyclopedie Winkler Prins Editie.
John P. Doyle, SPINOZA, Baruch, The Academic American Encyclopedia, (c) 1996 Grolier, Inc.

Bibliography: Allison, H. E., Benedict de Spinoza (1975; repr. 1987); Curley, E. M., Spinoza's Metaphysics (1969); Freeman, Eugene, and Mandelbaum, Maurice, eds., Spinoza: Essays in Interpretation (1975); Grene, M., ed., Spinoza: A Collection of Critical Essays (1979) and Spinoza and the Sciences (1986); Hampshire, Stuart, Spinoza (1951); Harris, E. E., Spinoza's Philosophy (1992); Kashap, S. P., ed., Studies in Spinoza (1973); Kennington, Richard, ed., The Philosophy of Baruch Spinoza (1980); Levin, Dan, Spinoza (1970); Roth, Leon, Spinoza (1954; repr. 1986); Roth, L., Spinoza (1954; repr. 1986); Wolfson, H. A., The Philosophy of Spinoza (1934; repr. 1983).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten