Anam Cara: Mystiek uit de Keltische Wereld
Uitgeverij Ten Have, Baarn, 1997
[ISBN 9025947166 (Worldcat, Wikipedia)]
“In Anam Cara (‘zielsvriend’) neemt de Ierse dichter, filosoof en priester John O’ Donohue de lezers mee op reis naar het ‘Eiland van heiligen en geleerden’, waar zij hun eigen Anam Cara zullen ontdekken.
Hij onderzoekt een wereld waarin alles is vervuld van goddelijkheid: de rivieren en de heuvels, de zee en de lucht, de dieren en de planten. In een combinatie van filosofie, onderricht en spiritueel inzicht introduceert O’ Donohue de spirituele nalatenschap van de oude Kelten. Hij voert zijn lezers naar een plaats waar de schikgodinnen niet worden gevreesd, waar Gods gepassioneerde kant wordt verheerlijkt en waar de mysteries van het dagelijks leven worden gevierd.
De cycli van het leven en de natuur naspeurend put dit inspirerende boek uit de heilige wateren van Ierlands spirituele nalatenschap – van de Kelten en hun druïden, van de imbas (sagen) van de rondzwervende barden en van de gewijde bronnen van de christelijke kloosters. O’ Donohue onthult geheimen die ons opnieuw in verbinding brengen met de wereld om ons heen en de schatten in onze eigen ziel.”
Achterflap tekst
Notities
Het Mysterie van Vriendschap
Ethiek van Aristotels: Een vriend is iemand die voor de ander het goede verlangt. - De Anam-Cara-ervaring leidt tot een vriendschap die zich niet laat schaden of beperken door scheiding of afstand. Een dergelijke vriendschap kan zelfs blijven bestaan als de vrienden ver weg van elkaar wonen. Omdat zij op het vlak van de ziel de barrières van imago en egoisme hebben doorbroken, wordt de eenheid van hun zielen niet gemakkelijk verbroken.
Umbra Nihili
Meister Eckhart (14de Eeuw): Heel het menselijk leven staat onder de schaduw van het niets, de umbra nihili. - In een uitgestrekt heelal dat vaak sinister lijkt en onwetend van ons bestaan, hebben wij de tegenwoordigheid en beschutting van de liefde nodig om onze eenzaamheid te overwinnen. Deze kosmische eenheid is de bron van alle innerlijke eenzaamheid. Heel ons leven, alles wat we doen, denken en voelen, wordt omgeven door het niets...In en door de warmte en creativiteit van de liefde beschut de ziel ons voor de kilheid van dat niets.
De Anam Cara
In de Keltische traditie bestaat een prachtige opvatting van liefde en vriendschap. Eén van de fascinerende ideeen is hier het idee van zielsliefde, waarvoor de oude Gaelische term 'Anam Cara' is. Anam is het Gaelische woord voor ziel en Cara is het woord voor vriend. Dus was de anam cara in de Keltische wereld de 'zielsvriend'. In de vroege Keltische Kerk werd iemand die optrad als leraar, metgezel of spirituele leidsman een anam cara genoemd.
Een anam cara was oorspronkelijk iemand bij wie je biechtte en aan wie je de verborgen intimiteiten van je leven onthulde. Met de anam cara kon je je diepste zelf delen, je geest en je hart... Dan was je op een oude en eeuwige manier verbonden met de 'vriend van je ziel'. Deze Keltische opvatting legde de ziel geen beperkingen van ruimte of tijd op. Er is geen kooi voor de ziel. De ziel is een goddelijk licht dat in u en in de ander stroomt. In ieders leven is er grote behoefte aan een anam cara, een zielsvriend. In deze liefde wordt u gezien zoals u bent zonder masker of pretentie.
Intimiteit als een heilige ervaring
Technologie en media verenigen de wereld niet. Zij pretenderen een wereld te bieden waarin via Internet iedereen met iedereen is verbonden, maar wat zij in werkelijkheid bieden is een simulatiewereld van schaduwen. Daarom maken ze onze mensenwereld anoniemer en eenzamer. In een wereld waarin de computer het samenzijn van mensen vervangt en de psychologie de religie, is het geen wonder dat men geobsedeerd wordt door relaties. Helaas is 'relatie' echter een lege huls geworden waarbuiten onze eenzame honger op zoek is naar warmte en verbondenheid.
In de Keltische traditie en vooral in de Gaelische taal bestaat een verfijnd besef van de heiligheid die het nader komen tot een ander mens moet omgeven. Het woord hallo bestaat niet in het Gaelisch. De manier waarop u iemand tegemoet treedt, is door hem of haar een zegen toe te spreken. U zegt: 'Dia Dhiut'; 'God zij met u'. Zij antwoorden: 'Dia is Muire dhuit'; 'God en Maria zijn met u'. Als u iemand verlaat, zegt u: 'Go geumhdai Dia thu'; 'Moge God u bijstaan' of 'Go gcoinne Dia thu'; 'Moge God u behoeden'. Het ontmoetingsritueel is aan het begin en aan het eind omgeven met een zegen.
Opmerkingen
Willibrord werd opgeleid in de abdij van Rathmelsigi te Ierland, waar zelfverloochening en heiliging van de medemens de monniken bezielt. (aangehaald uit Geschiedenis Van De Lage Landen, p. 63).
In de reeks televisie-interviews van Kerkjurist Rik Torfs onder de titel 'Nooit Gedacht' was een steeds weerkerende vraag aan de geinterviewde: 'Is God nog je vriend?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten