Beroemde Processen

DE LENTDECKER, Louis
Beroemde Processen
Uitgeverij Lannoo, Tielt, 1987
[ISBN 9020914065 (Wikipedia, Worldcat, Books Google)]

• Wikipedia:Louis_De_Lentdecker

In deze verhalen over diverse processen die de auteur als journalist persoonlijk meemaakte of bestudeerde blijkt dat de justitie vaak een grote komedie is waar de beste acteurs het halen op waarheid en rechtvaardigheid, dat moed en lafheid voortdurend door mekaar gevlochten zijn, net als waarheid en leugen, dat getuigenissen van mensen brozer zijn dan een zeepbel en dat geen rechtspraak ooit volmaakt is omdat geen mens en dus ook (misschien gelukkig) geen rechter het is.

Inhoud:

Inleiding: In de hoven van assisen oordelen door het lot aangeduide burgers, zonder juridische vorming, soeverein over verdachten die van de zwaarste misdaden worden beschuldigd. Het systeem had altijd voor- en tegenstanders, voor- en nadelen zoals o.m. blijkt uit het proces Nathan en Gérin en uit een glimlach en een knipoog die België enkele miljoenen extra kostten.

Een Macht die men niet kan weerstaan: Bij passionele misdaden wordt vaak gepleit dat de dader handelde onder 'een dwang aan dewelke hij niet kon weerstaan.' Het argument steunt op artikel 71. Zelden durven advocaten dit inroepen voor beroepsrechters. Maar voor een assisenjury is 71 het 'wondermiddel' zoals o.m. bleek in de processen tegen notaris Camu en volksvertegenwoordiger Vandersmissen.

VDB: Paul Vanden Boeynants was eerste minister maar ooit ook de machtigste en meest populaire man van België. Toen deze slagerszoon aanstalten maakte om, ter bekroning van zijn carrière, burgemeester van Brussel te worden, strandde hij in een zielige affaire van fiscale fraude. Sommigen zagen daarin een politieke wraakneming.

Benden en Legenden: De zwarte bende rond Coucke en Goethals - De rode bende van Staden - De anarchisten van Luik - De bende Van Hoe-Verstuyft - Abortus - Albert De Fuisseaux en dr. César De Paepe waren de inzet van processen die over honderd jaar gerechtelijke geschiedenis heen bewijzen dat de techniek enorm evolueert terwijl de mens steeds dezelfde blijft.

De doodstraf: Beschaving kan geen doodstraf aanvaarden. Nochtans bleef ze in België theoretisch bestaan. Doodstraf is wraak, verandert niets aan de misdadigheid en leidt onder alle regimes tot misbruik en onrechtvaardigheid: zo de veroordeling van Marcel Engelen, oorlogsburgemeester van Tienen, de bevrijdingsmoorden in Aalst en het proces tegen Patrick Henry te Troyes.

Oorlogsmisdaden: De processen tegen Kurt Asche in Kiel, tegen Pieter Menten in Amsterdam, tegen generaal Alexander von Falkenhausen in Brussel bewezen hoe diep en blind generaties geschokt bleven door de oorlog, bezetting en repressie, lieten geen twijfel over holocaust en bevestigden dat het 'wee der overwonnenen' steeds waarheid blijft.

zie ook:

• De Roversbendes van Vlaanderen
• Wikipedia:Paul_Vanden_Boeynants
• Wikipedia:César_De_Paepe
• Wikipedia:Alfred_Defuisseaux
• Wikipedia:Marcel_Engelen
• Wikipedia:Kurt_Asche
• Wikipedia:Pieter_Menten
• Wikipedia:Alexander_von_Falkenhausen

True Crime