Plutarch's Lives

PLUTARCHUS,
Plutarch's Lives
Translated from the Greek with notes and a life of Plutarch by Aubry Stewart and George Long
George Bell and Sons, London, 1883
In four Volumes;

E-Books beschikbaar op [Archive.org];

• https://archive.org/details/plutarchslive01plut/
• https://archive.org/details/plutarchslive02plut/
• https://archive.org/details/plutarchslive03plut/
• https://archive.org/details/plutarchsli04plut/

• Wikipedia:Plutarchus
• Wikipedia:Parallelle_Levens

Nederlandse vertaling van de Vitea Parallellae op Google Books;
De levens van doorluchtige Grieken en Romeinen, onderling vergeleeken.
Johannes Allart, Amsterdam, 1789
13 Volumes

 Plutarchus (Gr.: Ploutarchos) (Chaeronea, Boeotië, ca. 46 – na 120 n.C.), Grieks schrijver en filosoof, bijgenaamd de 'Wijze van Chaeronea', ontving zijn opleiding te Athene bij de platonicus Ammonius, bekleedde in zijn geboorteplaats verscheidene ambten, was priester van Apollo in Delphi, kwam herhaaldelijk in Rome, waar hij met voorname Romeinen op vertrouwelijke voet stond, was een voorbeeldig huisvader en vriend, hield zich met de opvoeding van zijn zoons en andere jongelieden bezig en vormde een filosofische kring.

Plutarchus is de belangrijkste platonicus rond het begin van de 2de eeuw n.C. Kenmerkend voor zijn platonisme is een sterk-religieuze en theïstische inslag. Het hoogste beginsel, God, is een eeuwig en onveranderlijk Zijnde, dat in waarheid één is; het wordt ook wel 'Logos op zichzelf' genoemd, en met het Goede geïdentificeerd. Deze God staat ver van de wereld af en kan niet de oorzaak van het Kwade zijn, dat een zelfstandig beginsel is. Dit dualisme ziet Plutarchus zowel in de kosmos als in de menselijke natuur vertegenwoordigd. Tussen de transcendente God en mens en wereld voert hij bemiddelende instanties in, demonen genoemd. In zijn psychologie maakt Plutarchus een principieel onderscheid tussen Nous (geest) en psyche (ziel), waarbij de nous boven de ziel geplaatst wordt en evenmin een deel van de ziel is als deze van het lichaam. Hij geloofde in de onsterfelijkheid van de ziel en in zielsverhuizing. Plutarchus heeft er grote waarde aan gehecht zijn directe omgeving en het grote publiek op te voeden tot een deugdzaam leven. De ethische deugden definieert hij, als Aristoteles, als het juiste midden tussen twee extremen. Voornaamste van alle deugden is bij hem de philantropia. Met affectie en begrip moet men de anderen tegemoet treden en eerder tot overreding dan tot geweld zijn toevlucht nemen, ook als staatsman. Zijn slaven mag men niet mishandelen, terwijl men de vrouw het recht op volledige geestelijke ontplooiing moet toekennen.

 In zijn werk de Vitae Parallèlae (Gr.: Bioi paralleloi; onderling vergeleken levensbeschrijvingen) vergelijkt Plutarchus telkens een Griek met een Romein. De geschiedenis is voor Plutarchus vooral een arsenaal, waaraan de filosoof voorbeelden ontleent voor moraal en psychologie. De persoonlijkheden en hun verhouding tot de wereld, tot de godheid en het noodlot, zijn voor hem hoofdzaak; de geschiedenis zelf veronderstelt hij vaak bij zijn lezers bekend.
Aangehaald uit en bewerkt naar;
Encarta Naslagbibliotheek Winkler Prins © 1993-2002 Microsoft Corporation/Het Spectrum.

Plutarchus gaf eerst details over de geboorte, jeugd, de grootste verwezenlijkingen en dood van zijn hoofdpersonages, waarna een vergelijking volgde. Dit werd aangevuld met verschillende ethische overpeinzingen en anekdotes. Dit is een lijst met de personen die besproken worden in Parallelle Levens:

1. [Theseus] - [Romulus]
2. [Lycurgus] - [Numa Pompilius]
3. [Solon] - [Poplicola]
4. [Themistocles] - [Camillus]
5. [Perikles] - [Fabius Maximus]
6. [Alcibiades] - [Coriolanus]
7. [Timoleon] - [Aemilius Paulus]
8. [Pelopidas] - [Marcellus]
9. [Aristides] - [Cato de Oude]
10. [Philopoemen] - [Flamininus]
11. [Pyrrhus] - [Gaius Marius]
12. [Lysander] - [Sulla]
13. [Cimon] - [Lucullus]
14. [Nicias] - [Crassus]
15. [Eumenes] - [Quintus Sertorius]
16. [Agesilaüs II] - [Pompeius]
17. [Alexander de Grote] - [Julius Caesar]
18. [Phokion] - [Cato de Jongere]
19. [Agis IV] en [Cleomenes III] - [Tiberius Gracchus] en [Gaius Gracchus]
20. [Demosthenes] - [Cicero]
21. [Demetrios I] - [Marcus Antonius]
22. [Dionysios van Syracuse] - [Brutus]
23. [Aratos] en [Artaxerxes II] - [Galba] en [Otho]